به نام خداوند جان و خرد
حضور مبارک دوست عزیز و ارجمند جناب آقای سید احسان سیدی زاده
درود و سپاساز این که لطف کرده و کتاب نفیس سفرنامه مالزی را که به قلم زیبا و شیوای شما نگارش یافته، برایم فرستادید بسیار بسیار سپاسگزارتان هستم. با رسیدن این کتاب که با نگاه مهربانانه و در« دیار مهربانی» نگاشته شده مشتاقانه آن را مطالعه و از خواندن جمله جمله ی آن که با نگاهی ژرف و قضاوتی صادقانه و در عین حال با نثری خودمانی نگارش یافته حظ وافر بردم . از این که بنده و سایر خوانندگان گرامی این کتاب پر ارج را « در زیبایی ها، هیجان ها و رویداد های سفرتان شریک کردید» و در واقع همه ی ما را به میهمانی لحظه های ناب به میزبانی نشستید،قدردان تان هستیم.
ادب حکم می کرد که بلافاصله بعد از مطالعه این کتاب جالب و جذاب دل نوشته ای را تقدیم حضور کنم اما مسئله ای پیش آمد و « مدتی این مثنوی تأخیر شد». آن مسئله نیز پیشنهاد بازنگری در کتاب کلنل پسیان بود که چند ماهی به درازا انجامید. به هرحال پوزش بنده را از این بابت پذیرا باشید.
خواندن این کتاب تنها دیدار مجازی و آشنا شدن با زیبائی ها و هیجان ها و جغرافیا و اقتصاد و تاریخ و اجتماع مالزی نیست بلکه حضرتعالی در فرصت های مناسب و در لابلای مطالب و متناسب با توصیفات کشور مالزی، درس اخلاق ، انسانیت ، فداکاری ، احترام به بزرگتر ، کوچکتر و ... را به خوانندگان خود می دهید و در مجموع هدف نهایی تاریخ را که « امروز را از دیروز یاد بگیریم تا بیاموزیم که فردای مان را چگونه بسازیم » القا ءمی کنید.
سفر لازمه زندگی است و پیام مهم کتاب سفرنامه مالزی این است که چگونه به سفر برویم و چه جاهایی را ببینیم و از سفر چه بیاموزیم واصولاً قبل از سفر هدف اصلی خود از سفر را تعیین و تبیین کنیم. با این که بین سال های سفر شما به مالزی و نگارش سفرنامه تا سال چاپ آن فاصله زیادی افتاده و در این فاصله تغییرات زیادی در برخی مسائل و به ویژه مسائل اقتصادی و اجتماعی و سیاسی به وجود آمده، اما باز هم کتاب تازگی خود را حفظ کرده و فارغ از این تغییرات، خواننده همچنان در پیشرفت های شگرف مالزی و البته افسوس برای فرصت از دست رفته خودی، غرق می شود.
برنامه ریزی و وقت شناسی یکی از مهم ترین ابعاد زندگی انسان ها و به تبع آن خانواده است.امری که ما سال هاست چوب نداشتن آن را می خوریم اما سفرنامه مالزی به خوانندگان خود به خوبی برنامه ریزی و وقت شناسی حتی برای یک سفر یک هفته ای را آموزش می دهد.
در این کتاب علاوه بر توجه به اقدامات مردم و دولت مالزی برای رساندن خود به سطح کشورهای پیشرفته، تلویحاً به علل عقب ماندگی جامعه ایران نیز اشاره می شود. کتاب به ما می آموزد که نخست باید برنامه ریزی و وقت شناسی را در اشخاص نهادینه کرد تا برای هر کاری ولو کارهای کوچک، طرح و به قول اروپایی ها پلن داشته باشیم و سپس این ویژگی را در تصمیمات مهم زندگی فردی و اجتماعی به کار ببندیم.
بجنورد شناسی یکی از علائق دیرینه شما بوده است و جالب این که این عُلقه ی شما در سفرنامه مالزی نیز بازتاب داشته است و هر از گاهی اشاره ای هم به تاریخ،شخصیت ها، آیین و رسوم و عادات بجنوردی ها شده و این پیام مهمی برای خوانندگان است که باوجود همه عقب ماندگی ها در برابر جهان پیشرفته که مالزی را هم می توانیم در زمره ی این جهان بشمریم، دچار خودباختگی نشویم و خود را با همه ویژگی هایمان فراموش نکنیم.
به هر حال کتاب شریف سفرنامه مالزی به مصداق ضرب المثل معروف هم فال است و هم تماشا.گاهی مباحث ، چنان جدی می شود که جدی تر از آن را سراغ نداریم اما بلافاصله قلم ظناز شما به همان ویژگی نثر شما که ساده نویسی همراه با طنز فاخر و اخلاق مدار است رجعت می کند.
مطالب کتاب بعضی اوقات اشک خواننده را در می آورد و در برخی مواقع او را از خنده روده بُر می کند و این سبک بیشتر تأثیر گرفته از سَبک و شیوه کلاس داری شماست که البته جنبه های خلاقانه و شوق انگیز آن بر دیگر جنبه ها کاملاً نمایان است.
با این که احساس می شود مخاطب کتاب بیشتر بجنوردی ها و دوستان شما هستند اما غیر بجنوردی ها هم در این سفرنامه می توانند همسفر شما باشند و ضمن آگاهی نسبت به جنبه های مختلف جامعه مالزی، درس چگونه سفر رفتن را بیاموزند. البته شاید کسانی که از سفرهای خارجی لذت های دیگر را می جویند نتوانند از مطالب کتاب طرفی بر بندند و ناگزیر شوند مسیر سفر به مالزی را کمی کوتاه تر کرده و به سرزمین لبخندها تایلند بسنده کنند و حتی شاید شما را به سانسورگری برخی امور متهم کنند ولی این ها مهم نیست.
لذت سفر همان هایی است که شما در کتاب به آن پرداخته اید.من حتم دارم اگر مسافرت شما اندکی طولانی تر می شد و مناطق و شهرهایی دیگر از مالزی را می دیدید، حرف گفتنی بیشتری برای خوانندگان می داشتید و کتاب شما دامنه اش از شرح سفر دو سه خانواده و چند شهر و منطقه مالزی ،فراتر می رفت. با این حال این نکته را هم باید در نظر گرفت که طولانی تر شدن سفر و به تبع آن افزایش مطالب می توانست کتاب شما را حجیم تر کند که علاوه بر بالا بردن هزینه های چاپ، حوصله خوانندگان را هم کاهش دهد. به هر حال برای نگارش و چاپ این کتاب به شما تبریک و دست مریزاد می گویم و برای جنابعالی و خانواده گرامی عمر با عزت همراه با تندرستی و خوشدلی آرزومندم .
ارادتمند: یوسف متولی حقیقی . مشهد -هشتم تیرماه 1403 خورشیدی
به نقل از وبلاگ استاد سید احسان سیدی زاده (بجنورد 1400)
