فکر می کنید کتاب تظلم خواهی خودرا از چه کسانی به کدام افراد باید بنویسد؟
کتاب داد خواهی خودراخطاب به کدام گروه از انسان هاباید تنظیم کند ؟
از سواد داران به بی سوادان ؟! ازبی سوادان به باسوادان !؟ ازمتمکنین به مستمندان یا برعکس!؟ نه شاید از اربابان به رعیت ناتوان یا اینکه از رعیت به اربابان بی تفکروقلدرمآب وپرتبختر !؟
شاید ازاداره فرهنگ وفرهنگ دوستان به بی بهره گان فرهنگ !؟نکند بعضی گمان دارند از بی بهره گان فرهنگ به اداره فرهنگ وفرهنگ خواهان !
درهرصورت دلم به مظلوم در هر لباس وقشری می سوزد . ولی باور بفرمائید دلم به مظلومیت کتاب بیشتر می سوزد ،بگونه ای که دل آدمی کبابِ کباب می شود .
روزی برِدلِ چند کتاب نشسته وخلوتی با هم داشتیم .یکی گفت : طرف چندکتاب که جلدهایشان یک رنگ بودخرید وبه همراهش گفت این رنگ کتاب با رنگ دکوراطاقم همخوانی دارد!
دیگری گفت:خریداری فقط کتابهایی درقطع پالتویی دوست داشت. دیگری عاشق رما نهایی در قطع جیبی بود .
مشخص بود این افراد بدنبال کتابی با موضوع مشخصی نبودند بلکه ظواهرکتاب برایشان ملاک ومهم بود.
این خریداران در واقع زندانبان تمام کتاب های موجود در منزلش می باشد!
اهل مطالعه خریداران همیشگی در موضوعات متعدد بوده وهستند که موجب رونق چاپ وانتشارمی گردد.
ترکیب «مظلوم کتاب »مظلوم وغربت کتاب را بر همگان آشکار می کند.
چه زیبا وبه جاست جمله«کتاب غذای روح بشراست » ازحضرت امیرالمومنین (ع) ،چه می شد این فرمایش گوهر گونه را آنقدر تکرار کنیم تا ملکه روحمان گردد .
آهای جماعت باسواد همتی وکاری کنید کارستان ،چاره ای،قیامی،پویش همگانی درخصوص بالا بردن مطالعه بکار بندید. تا کتاب این یار مهربان را از این مظلومیت و غربت بدر آوریم .
می دانم و می دانید گرانی قیمت گزینه پرهیزازخرید برای جماعتی اولین انتخاب می باشد . وای بر ما که آدرس کتابخانه های شهر را هم ندانیم !
ای غریب ومظلوم وبی کس کتاب درفکر وجامعه ما .
آنقدرازمطالعه دورگشته ایم که کتاب ومطالعه رامنحصرِگروه وقشرهای خاص می دانیم، نه برای عامه ی مردم
تا زمانیکه نگاه ما به مطالعه مختص ومنحصر به مراکز علمی ورسمی چون دانشگاه ها ، مدارس وحوزه های علمیه باشدومتولیان امرهمتی درعمومیت بخشی درترویج مطالعه در بین مردم انجام ندهند، مظلومیت کتاب وکتابخوانی
متاسفانه ا ستمرارخواهد داشت.
دوستان،عزیزان مردم خوب باسواد ومتمدن ایران بیائید بک بار هم به قضاوت خود بنشینیم وراست وحسینی برآورد کنیم روزانه چند دقیقه ، ساعت یا ساعاتی مطالعه می کنیم ، وبا این کار روح ظریف وشریفمان را با مطالعه تغذیه می کنیم .اگر پاسخمان به چند دقیقه ختم شد .بآرامی ودر خلوت و خطاب برخودمان بازبگوئیم : مظلوم کتاب !، غریب کتاب ! ویار مهربا نم !
